Açıkçası, ben bu kadar iyi bir oyun beklemiyordum. Bu noktada, Yalçın Hocayı; Takıma oynattığı hareketli ve üretken oyun için kutluyorum. Genç Timsahlar, yeni 4-3-3 sisteminde, hareketliydi ve özellikle kanatlardan sıfıra inerek oyunu genişletti. 15’te 3 isabetli ortayla oynadı. 20,4 yaş ortalamasının verdiği enerjiyle, hücum pres yapıp önde basarak dinamik oynayan takımın; rakibin oyununu bozma taktiğini çok olumlu buldum. Özellikle orta üçlüde yer alan Emirhan Aydoğan, tekniğini konuşturdu ve “kiralıklarla” geçen sezonlarda edindiği tecrübeyi sahaya çok iyi yansıttı. 1997’li 8 numara Emirhan, 1.Lig’in “maestroları” içinde adından sıkça söz ettireceğinin sinyallerini verdi. “SEDAT 4” GELİYOR! Stopere evrilen Sedat Dursun da, yerinde hamleleri ve havadan geçit vermeyen kaya gibi duruşuyla, tam bir 4 numara görüntüsü sergiledi. U21 Takımı, Antalya’da Türkiye Şampiyonu olduğu yıl, 1997 jenerasyonu çok dikkat çekmişti. O dönem, Sedat Dursun’la yaptığım bir programda, “Ben Bursaspor’un ‘Sedat 4’ü olmak istiyorum” demişti. Geçen sezon 3.Lig’de Diyarbekirspor’da kiralık oynayan Dursun, bu performansını artırarak devam ettirirse, takımın vazgeçilmezlerinden olur. Karacabeyspor’da kiralık oynayan İsmail Çokçalış da, sağ bekten yaptığı bindirmelerle ofansa iyi destek verdi. Geçen sezon kiralık oynayan bu 3 oyuncu da takımın en çok dikkat çeken isimlerin başında geliyordu. Demek ki, neymiş? Alt liglerde oynayıp tecrübe kazanmak çok önemliymiş. Bak resim: Emirhan, Sedat ve İsmail. Maçtan sonra yazdığım gibi; Çoğu, ilk kez profesyonel liglerde oynadı. En önemli eksikleri ise “tecrübe”... Buna rağmen; İştahlı, inatçı ve “takım oyunu” sayesinde, hem de 10 kişiyle oynarken beraberlik golünü Emirhan’la bulmak da bir direnç ve özgüven meselesidir. Bu bile çok değerli... Özetle... 1.Lig’in “en genç” ve “en yerli” kadrosu, unvanını taşıyan Timsahlar, Esenyurt’ta gladyatörler gibi savaştı. TEKSAS’TAN “İNANIN ÇOCUKLAR” Teksas da maç sonunda, “Çocuklar inanın, inanın çocuklar! Güzel günler göreceğiz, güneşli günler” diyerek, Vakıfköylü kadroya olan güvenini haykırdı. Tekrar ediyorum; Hani şu, geçen sezon küme düşen kadroda olmayan “aidiyet duygusu” var ya; İşte bu mevzu, “Vakıfköy ruhu” olarak cumartesi günkü maçta ortaya çıktı. Aslında, maçın gerçek skoru bu değildi. Takım, 76’ya kadar da iyi dayandı. Koşukavak’ın, 48’de tabelayı 1-1’e getirdikten sonra, “golü yiyinceye kadar hiç değişiklik yapmaması” büyük hataydı! Zira, takım, 1 eksikle oynadığı için yorulmaya başlamıştı! Yalçın Hocayı, oynattığı güzel oyun için tebrik ederken, hatalarını da söylemeliyiz. Maçtan sonra yazdım, artık tekrarlamayacağım. MESAJ MI VERMEK İSTİYORSUN? Ancaaak; Karşılaşma sonrası Yalçın Hoca’nın, “Şampiyonluk için 11 transfer şart” sözleri, özünde doğru olsa da, bunu Koşukavak’ın söylemesi bence doğru değil! Bırak, bu lafları başkaları dile getirsin! Bu gibi kritik konular, yönetimle kapalı kapılar arkasında konuşulması daha doğru olur! Medyanın önünde değil! Yok; eğer, basın aracılığıyla Mestan yönetimine bir mesaj vermek istiyorsan... Daha ilk maçtan sonra; “Bana verilen sözler tutulmadı. Tahta açılmadı. Ben n’apayım” diyorsan eğer... Bu sefer de, yönetimle arandaki ilişki “pamuk ipliğine mi bağlı?” şeklindeki sorgulamaları kendi kendine başlatmış olursun Hocam! BOMBAYI YÖNETİMİN KUCAĞINA KOYDU Zaten, bu sözlerle; Bombayı, iyiden iyiye yönetimin kucağına koydun Hocam! Hoş, o “tahta bombası” zaten 57 gündür yönetimin kucağındaydı ya, neyse!.. Bu bombanın pimi; çekilir mi, çekilmez mi, işte şu an için onu tam olarak bilen yok! Eğer tahta açılmazsa (ki bunu düşünmek bile istemiyorum), maçlara yine bu genç kadroyla çıkacaksın Hocam. Bu durumda, 18-22 yaş arasındaki gençler; “Hocamız bize güvenmiyor demek ki” diye düşünmez mi? Bu düşünceye kapılan gencecik kramponları, önündeki zorlu maçlara nasıl motive edeceksin Hocam? HAKEM BİLGİÇ İYİ DOĞRADI Hakem Kutluhan Bilgiç, ilk yarıda Karagümrüklü savunma oyuncularına en az 2 sarı kartı “es” geçti. Oysa, kartlar konusunda Genç Timsahlar’a çok cömert davrandı ve bence yeşil-beyazlı oyuncuları ince ince doğrayıp(!) sindirdi. 33’te Emirhan’ın arkadan itilerek düşürüldüğü pozisyonda, bariz penaltıyı vermedi. 50’de Emirhan’ın derin pasında, soldan “kendi sahasından” çıkan Onur’a ofsayt kaldırıldı! Demek ki, neymiş? Düşene bir tekme de elin oğlu vuruyormuş! Onun için, bir an önce icraata geçin! Yoksa, pazar geceki Akhisar maçı, her yönüyle daha ağır faturaların kesilmesine neden olabilir!..