Kaybettiğimizi düşündüğümüz şanslar altın tepsilerle önümüze kadar geliyor. Ve biz bunu hep reddediyoruz, elimizin tersi ile itiyoruz. Neler oluyor beyler? Ne derdiniz var? Ne sıkıntınız var? Söyleyin, hep birlikte bilelim... Twitter'dan şov yapmakla, biz şampiyon olacağız demekle olmuyor bu işler.. Geçtiğimiz sezon Süper Lig'de bir kaptanımız vardı. "Gerekirse tim futbolcular olarak canımızı ortaya koyacağız, öleceğiz" diyordu kameralar önünde ve sosyal medya üzerinden.. Bursaspor öldü... O yaşıyor... Bırakın bu işleri.. Bırakın taraftara saha dışından, işinizin olmadığı yerlerden gaz vermeyi! Bitti o işler... Geçti gitti.. Taraftara gaz vermenin işe yaramadığını gördük biz! Bırakın! Yeniden öldürmeyin bizi.. Ya çıkın maçınızı kazanın, ya da biz bu işi yapamıyoruz, yapmak da istemiyoruz deyin, olsun bitsin! Hakemlerin adeletsizliğini konuşmanın bir anlamı yok! Teknik ekibin oyunu okuyamaması veya yerinde müdahele edememesinin de bir anlamı yok... Ya da esiklerimizin, cezalılarımızın! Her ne olursa olsun, Süper Lig'e yeniden çıkması için tüm maçlarını kazanması şart olan bir kulüp var ortada.. Ama sahada ne öyle bir hırs var, ne öyle bir istek var, ne öyle bir mücadele.. Tüm ekibiyle... Sorunu önce kendi içimizde çözmeden, sağa sola bulaşmanın, hedef saptırmanın bir anlamı yok! Sorun biziz! Kendimiz!