Güzel sonucun adı tabi ki de galibiyet idi. Ancak bizler sadece bu güzel sonucu ister ve beklerken unuttuğumuz bir şeyler vardı. İstanbulspor maçına kadar son 3 maçını 7 gün içinde oynamıştı Bursaspor. Son 5 maçını ise 15 gün içinde. Yani ortalama 5 günde bir maç yapıyordu bu takım. Özellikle bu maç öncesi son 7 günde oynadığı 3 maçta gösterdiği olağanüstü performans yormuş olabilirdi takımı. Hele bir Göztepe maçı var ki. 120 dakika. Atılan 5 gol, biri 120+2’de geliyor. İnanılmaz! Hal böyle olunca, ne yalan söyleyeyim, yorgun olacağımızı düşünerek çok fazla bir şey beklemedim İstanbulspor maçından. Zaten maça da biraz öyle başladık. İlk yarının sonlarına doğru kontrolü ele alsak ta 2-0 bitmişti devre. Umut verdi son dakikalar, ikinci yarının başlarında bir gol bulursak dedim ki bir beraberlik çıkar. Dakikalar 70 dediğinde 3. golü görünce kalemizde, “ama bu kadar da değil artık” dedim içimden kızarak! O dakikadan sonra maçın döneceğini hiç düşünmedim. Fakat sahneye bir anda Ali Akman çıktı, ardından Emirhan Aydoğan. Vakıfköy’den bir vahiy gelmişti sanki. Maç 3-2 olduğunda kalan dakikaların kısıtlı olmasına rağmen bir rahatlık çöktü içime. Çünkü kalan 13 dakikada beraberliğe ulaşacağımızdan emindim, hatta aç gözlülük içinde “galibiyet çıkar mı acaba?”nın düşüncesine düşmüştüm. 90’da beraberlik gelince, dedim ki, “oh be, golü erken bulduk!” Neden? Çünkü biliyorum, galibiyet için 6 dakikalık uzatma anlarında tek kale oynayacağız. Ah be Ali! Şutu değil pası tercih etsen, bir destan daha yazacaktık ama senin canına kurban. Şimdi beyefendiler, hanımefendiler, sevgili çocuklar, genç arkadaşlar… Bu takım Salı günü Süper Lig takımı olan Göztepe ile deplasmanda oynuyor. Öne geçiyor, yakalanıyor, bir kez daha öne geçiyor, tekrar yakalanıyor, rakip takım öne geçiyor, 90+’da bizim takım yakalayıp maçı uzatmaya götürüyor. 120 dakika yorulmadan pes etmeden oynuyor, uzatmalarda 2 gol daha atıp rakibini kupa dışına itiyor, çeyrek finale bir adımı kalıyor. Pazar günü İstanbulspor deplasmanına gidiyorsun, 70.dakikada 3-0 geriye düşüyorsun. Son 20 dakika geriden gelip 3 gol atıyorsun, yetmiyor 4 için yükleniyorsun./p> Bunu kim yapabilir biliyor musunuz? Bunu sadece İNANMIŞLAR başarabilir! Bu takımın yolu, önü açık! Onlarla gurur duyuyorum!